این فاصله تا مسیر نرمال زندگی....

بر خلاف اون چیزی که رو زبون یه عده ای افتاده و جاهای مختلف به شکل علمی! بحث میشه، کل نگری'>نگری مخصوص مؤنث ها و جزء نگری مخصوص مذکرهاست.. این منابع مذکور مثال‌هایی رو برای اثبات حرفشون مطرح میکنند که به شدت عامیانه و دور از منطق و تجربه صحیحه. اتفاقا برعکس، زنان کل نگرند و مذکرها جزء نگر.. و برای همین هم مذکرها به تحلیل جزئی همه چیز (از تحلیل جزئی مباحث مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی تا بررسی جزئیات وسائل فیزیکی و باز و بسته کردن سیم پیچ ها و امثال اون) علاقه مندند.. در حالیکه مؤنث ها فقط با کلیت ماجرا و کاربرد و فوائد و مضرات کلی مسأله مورد نظر کار دارند و به همه مسائل کلی نگاه می‌کنند و اصلا برای توجه به جزئیات آفریده نشده اند.. مثالهایی که منابع مذکور برای مؤنث ها ذکر میکنند، مربوط به جزء نگری نیست. بلکه دقت و ظرافت مؤنث ها رو میتونه برسونه، هر چند که خیلی از مؤنث ها ویژگی های مورد مثال رو ندارند.. در واقع، وقتی صحبت از اثبات چیزی میشه، باید از انسان های نرمال صحبت بشه (نه خیلی بالا و نه خیلی پایین)، و یک مؤنث نرمال (نه خیلی سطح پایین)، هیچ توجهی به جزئیات نداره.. در حالیکه مذکرها فقطططط با جزئیات کار دارند.. مسلمه که اگر شما افرادی که به لحاظ انسانیت و.. سطحشون پایینه و خیلی نرمال نیست رو در نظر بگیرید، به همین نتایج برعکس هم خواهید رسید.. فرض غلط نتیجه غلط هم به دنبال داره.. این فاصله تا مسیر نرمال زندگی.......

میگفت: مردم به خاطر عقده هایی که برای رسیدن به یک سری خوشبختی های حداقلی دارند،  زندگی معمولی و دلخواه خودشون رو کنار میذارند و روش جدیدی از زندگی رو در پیش می‌گیرند که براشون سخته.. و نهایتا به اوج خوشبختی ها و روش زندگی عالی و جدیدی میرسند که اصلا از اول نمیخواستند و براش برنامه نداشتند،  و فقط از سر عقده برای بهتر شدن،  بالاجبار بهش رسیدند.. چون عاقلانه،  عقده سود رسوندن به خودشون رو دارند.. اما من که از اول همه خوشبختی های اصیل رو داشتم،  بازی بازی زندگی دلخواه و مسیر طبیعی خوشبختانه خودم رو از نادلخواهیات و چیزایی که ربطی به من و مسیرم نداشت پر کردم،  با اینکه زندگی دلخواه و خوشبختانه برام راحت تر بود، و زندگی نادلخواه برام زجر آور بود..  و الان فاصله عظیمی دارم با جایی که با داشتن خوشبختی های اولیه و مسیر آسان و دلخواه پیش رو قرار بود رسیده باشم.. و جالب تر اینکه همه این اشتباهات فقط با کنار گذاشتن "یک مورد" قابل حل بود.. مردم اشتباهاتشون رو تا به سرانجام رسیدن اهدافشون به تأخیر انداختند.. و انقدر رسیدن به اهدافشون طول کشید تا میلشون رو به اشتباهات دلخواهشون از دست دادند و متحول شدند و وارد مرحله جدید و تازه ای از خوشبختی ها شدند که براشون ناشناخته بود..  میگفت: اما من، انقدر خوشبختیها و درستی های مورد علاقه م در زندگی رو عقب انداختم تا فرسنگ ها بین من و خوشبختیهای بدیهی زندگیم فاصله افتاد، و دیگران بهش رسیدند..!  گفتم: همون قصه خرگوش و لاک پشته.. حالا خرگوش بلند شده و میبینه که حتی نوادگان بچه لاک پشت ها دارند به خط پایان میرسند.. کافیه خرگوش به روش خودش جهش رو شروع کنه تا ان شاء ا... دوباره فاصله بسیار زیاد خودش رو نسب این فاصله تا مسیر نرمال زندگی.......

چند وقت پیش تو خیلی از سایتهای اینترنتی یه مطلبی گذاشته شده بود که رتبه بندی کشورهای جهان رو بر اساس هوش ملتها نشون میداد.. و بر این اساس، بعضی (از ایرانی ها!) میخوان نتیجه بگیرند که ایرانی ها باهوش ترین مردم جهان نیستند!!  حالا من نمیگم که ایرانی ها باهوش ترینِ مطلق در جهان هستند، اما مسلما از جمله باهوش ترین ها در جهان هستند.. این رتبه بندی هم مثل خیلی رتبه بندی های دیگه (حداقل باید بگیم که) قابل اعتماد نیست، چرا که شامل معیارهای ناقص و حداقلی (و نه کلی و فراگیر) برای سنجش هوش مردم است.. به علاوه اینکه این رتبه بندی اصلا میزان آی کیو و امثال اون رو اندازه نگرفته و بهره هوشی رو مستقیما لحاظ نکرده، بلکه یک سری معیارهای نامناسب و ناکافی رو معیار قرار داده..  نظرات بعضی ها هم در سایت تابناک، تا حدی درست و قابل تأمل بود.  یکی گفته بود: مهم اینه که رئیس ناسا ایرانیه و ۴۵ درصد از ناسا رو ایرانی ها تشکیل دادن و جالبه بدونید که در ایران، از کل دانشمند های حاضر فقط ۵ درصد در ایران هستند و ۹۵ درصد از دانشمندان ایران در آمریکا هستند. حتی ۶۹ درصد از جراحان و پروفسور ها هم در امریکا زندگی میکنن پس باید بدونید ایران قطعا باهوش ترین کشور جهان است. میانگین ای کیو امریکا ۸۲ است.اما میانگین ای کیو ایرانی ها ۱۲۵ حالا خودتون برید مقایسه کنید.  خب این بدیهیه که خیلی افتخارات علمی در بعضی کشورهای جهان رو ایرانی ها کسب کردند، منتها به اسم اون کشور.. دیگه بیشتر توضیح نمیدم که ایران با سایر کشورها قابل مقایسه نیست و هیچ وقت هیچ نظرسنجی از طرف اون کشورها نمیتونه واقعیت ایران رو نشون بده..  کامنت فرد دیگه ای هم مضمونش این بود: معیارهای ارزیابی هوش کشورها شاید باتوجه به مناف این فاصله تا مسیر نرمال زندگی.......